Γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες κοινωνικού κανιβαλισμού

Γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες κοινωνικού κανιβαλισμού.
Παράλληλα με τον κρατικό μηχανισμό που δουλεύει ανεμπόδιστα υιοθετώντας πρακτικές ελέγχου και υπακοής, έχουμε να αντιμετωπίσουμε καθημερινά περιστατικά φασισμού και μισανθρωπιάς από την πλευρά αυτών που νιώθουν ισχυροί και ευνοούμενοι.
Από το γείτονα της διπλανής πολυκατοικίας που θα ενοχληθεί η αισθητική του με την παρουσία ενός άστεγου στο πάρκο της γειτονιάς και θα τον διώξει, μέχρι τον καταστηματάρχη που με μαφιόζικες πρακτικές είδαμε να βάζει τρεις τύπους να τραμπουκίσουν και να ξυλοκοπήσουν τον άνθρωπο που κοιμόταν στο πεζοδρόμιο έξω από το κλειστό κατάστημά τους.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες σε κάθε άνθρωπο που στερείται το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα της στέγης και καταδικάζουμε πρακτικές εκφασισμού της κοινωνίας.
Αν θέλουμε να πάμε δυο βήματα μπρος για μια κοινωνία αλληλέγγυα, χρειαζόμαστε και μέτρα προστασίας κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Αν δεν αντισταθούμε σε όλες τις γειτονιές οι πόλεις μας θα γίνουνε μοντέρνες φυλακές.

Barber Without Borders

 

Εκτιμώντας ένα ακόμα έλλειμμα της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας επιστρέφουμε δυναμικά με τον “Κουρέα του Σχολείου”.

Η ανάγκη ατομικής φροντίδας είναι ακόμα μεγαλύτερη για τους ανθρώπους που είναι στο δρόμο, όντας ανέκαθεν αποκλεισμένοι από την κρατική μέριμνα.
Ελεύθερα κουρέματα για όλους λοιπόν στην αυλή του σχολείου τηρώντας πάντα μέτρα για την προστασία μας.
Ο άνθρωπος που αναλαμβάνει τα κουρέματα είναι Κούρδος πρόσφυγας, και όπως τόσοι άλλοι, αποκλεισμένος από τον εργασιακό τομέα, αναζητά τρόπους βιοπορισμού με αξιοπρέπεια.
Είμαστε εδώ και στηρίξουμε αυτή την πρωτοβουλία.
Η δράση θα γίνεται κάθε Κυριακή 5-7 με ελεύθερη συνεισφορά.
Τηλέφωνο για ραντεβού: 6972817424

Κάλεσμα αλληλεγγύης για τους Κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες στο Λαύριο

Κάλεσμα για συλλογή και αποστολή ειδών σε δομή Κούρδων πολιτικών προσφύγων και προσφυγισσών στο κέντρο του Λαυρίου και στον καταυλισμό με τα κοντέινερ στην περιοχή Νεράκι.
Από το 2017 που αφέθηκαν αβοήθητοι από τις οργανωμένες δομές του τότε υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, οι συγκεκριμένοι προσφυγικοί καταυλισμοί λειτουργούν πλήρως αυτο-οργανωμένα και αυτο-διαχειριζόμενα, υπό την ευθύνη των προσφύγων που κατοικούν εκεί. Σήμερα “φιλοξενούνται” στις δομές αυτές εκατοντάδες ανθρώπων, κυρίως Κούρδοι από Συρία και Τουρκία, μεταξύ αυτών και πολλά παιδιά, χωρίς καμία υποστήριξη από φορείς του κράτους, παλεύοντας ενάντια στις δυσκολίες και στις κάθε είδους πιέσεις που τους θέτει η ίδια η τοπική αυτοδιοίκηση (δήμος Λαυρεωτικής).
Μέχρι να δούμε και το τελευταίο κέντρο κράτησης και εξαθλίωσης μεταναστών να διαλύεται, εμείς θα είμαστε εδώ να δείχνουμε έμπρακτα και ακηδεμόνευτα την αλληλεγγύη μας, στον κουρδικό λαό όπως και σε όλους τους κατατρεγμένους αυτού του τόπου, σε έναν κοινό αγώνα για αμεσοδημοκρατία, ελευθερία και αξιοπρέπεια.
Η αλληλεγγύη πάντοτε έδινε και θα δώσει και πάλι την απάντηση, εκεί όπου το κράτος εγκληματεί ή απλά αδιαφορεί.
Συλλογή τροφίμων μακράς διάρκειας στον εκχ Σχολείο αυτή τη βδομάδα Τρίτη, Τετάρτη & Πέμπτη 17:00-19:00.

Το μίσος μεγαλώνει

Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες ενός ανελέητου κυνηγητού με θύματα ανάμεσα σε άλλα και ανθρώπους που μένουν στο δρόμο, άστεγους και μετανάστες, που είναι έτσι κι αλλιώς κυνηγημένοι από το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του.
Το κράτος δεν αρκέστηκε κάνοντας το βίο αβίωτο στο μεταναστευτικό πληθυσμό στα νησιά του Αιγαίου, στον Έβρο και στα κέντρα κράτησης στην ενδοχώρα. Δεν αρκείται με τις παράνομες επαναπροωθήσεις, τις εξώσεις από τα διαμερίσματα, τα κολαστήρια των φυλακών.
Κατορθώνει ακόμα και σε καιρό πανδημίας να μοιράζει 300αρια σε ανθρώπους που περιφέρονται στο δρόμο γιατί δεν έχουν σπίτι να μείνουν, δηλώνοντας μάλιστα μια υποθετική διεύθυνση, δείχνοντας ξεκάθαρα πως προτεραιότητα τους είναι η στοχοποίηση ενός αοράτου εχθρού και όχι η προστασία από τη μετάδοση του ιού.
Προσλαμβάνει περισσότερους αστυνομικούς να διαχειριστούν την πανδημία και πλέον κοιμούνται ήσυχοι στα Εξάρχεια σύμφωνα με τις δηλώσεις του Χρυσοχοΐδη, καταστέλλοντας οτιδήποτε ξεμυτίσει, με αποκορύφωμα τις συλλήψεις της 6ης Δεκέμβρη.
Η αστυνομοκρατία βέβαια δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, παρατηρείται και σε άλλες χώρες με καταστολή κινητοποιήσεων και κρατικές δολοφονίες, με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτή του Klodian Rasha.
Όταν το κράτος αποποιείται όλων των ευθυνών επιμένοντας στο αφήγημα της ατομικής ευθύνης, όταν χρησιμοποιεί εργαλειακά την αύξηση του αριθμού των νεκρών ως αφορμή υπέρμετρης καταστολής και αστυνομικής αυθαιρεσίας, όταν τέλος μας κηρύσσει καθημερινά έναν αμείλικτο πόλεμο, τότε αμείλικτοι θα είμαστε κι εμείς.
ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ