Τις τελευταίες μέρες βιώνουμε μια έντονη κακοκαιρία με τον άστεγο και μεταναστευτικό πληθυσμό να είναι οι πιο ευάλωτοι σε αυτές τις συνθήκες.
Από τη μεριά της η δημοτική αρχή περηφανεύεται επιδεικτικά ότι επιλήφθηκε της προστασίας των αστέγων από τον παγετό, παίζοντας επικοινωνιακά παιχνίδια στις πλάτες των κατατρεγμένων, την ίδια στιγμή που προστίθεται ένας ακόμα θάνατος από την κρατική αδιαφορία.
Πώς αντιμετώπισε λοιπόν ο δήμος τη συνθήκη αυτή; Άνοιξε προσωρινά ένας χώρος εντελώς ανεπαρκής και ακατάλληλος, που δεν διέθετε ούτε τα βασικά για την ανακούφιση των ανθρώπων. Δεν μας εκπλήσσει καθόλου η στάση αυτή καθώς και στο παρελθόν έχει επιδείξει προκλητική αδιαφορία για το κομμάτι αυτό της κοινωνίας.
Παράλληλα ο κρατικός μηχανισμός δουλεύει ανεμπόδιστα με στόχο την εξαθλίωση και την αορατοποίηση των μεταναστών, με σύμμαχο τα κανάλια και όπλο την καταστολή. Στα κέντρα κράτησης στοιβάζονται μετανάστες σε άθλιες συνθήκες, σε καθεστώς εξαίρεσης από τον υπόλοιπο πληθυσμό, ενώ στα camps η αξία της ανθρώπινης ζωής εκμηδενίζεται. Πλημμυρισμένες σκηνές και άνθρωποι παρατημένοι στον παγετό μέχρι την εξόντωση.
Αυτά είναι τα κέντρα “φιλοξενίας” της κυβέρνησης.
Προτάσσουμε την αυτοοργάνωση και χτίζουμε δομές αλληλεγγύης από τα κάτω.
Υπερασπιζόμαστε τις καταλήψεις που αποτελούν δομές στέγασης και εστίες αγώνα.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
